Asu üyemiz gönderdi.
Gölgesini ayrılığa düşürdü yanlızlık
Bu benim sarsılmışlığım kendimle
Kendi dünyamda tek
Issızlığımda öksüzce
ve kırılgan bir çocuk yüreğinde
yıkık hüzünlerde suskunca
Sevgiler kumdan kalelermiş
Her zerreciği rüzgarda ağlaşır yüreğimin
Sahillere vurur dalgalar
ve hırçın bir el gibi
koparır yüreğimden parçalar
Düşlerde yine o ıssız sahillere döner
Yokluğun gün ağarmasıdır bilemezsin
Yaprağın sararması
çiğ tanesinin buz tutması
ve Dünyanın karanlık boşluklarda kaybolmasıdır
Sustum artık söz bitti biliyorum
Gözler yitirdi sıcaklığını
Yaşananlar batık bir gemi kadar kimsesiz
ve anlamsızlıklarda sözcükler
artık hiçlikleri oynuyor
Ben boğulmaktayım acı gerçeklerin sularında
Soğuk bir beden gibi sürüklenmekteyim
Gün ise hep akşamlarda
hastrete vururken saatler
Ben yanlızlık solumaktayım
Acılar yığılırken göğsüme
Vahşi köpekler gibi parçalarken yüreğimi
Sen seyreden bir çift göz oldun sadece
Bu kaybolmuşluğun son halkası
Sesin kulaklarımda soğuk bir rüzgar gibi durmadan yankılanıyor
Sen inançlarıma vurulan son pençesin
Yüreğime hapsettiğim zehir zemberek gerçeklersin
İrfan Yiğit
Tarih : 2010-05-30 13:23:07 | Hit: 1329 | Puan: 0
Copyright © 2007 - ∞ by CemveNuray.Com. Tüm hakları Cem ve Nuray'a aittir.