Savaş ve Çocuk

Melike üyemiz gönderdi.

Yorgun dünyanın sessiz çocuğu;
üstelik kel ve keskin çığlığı,
dünyanın pasını kazıyor şimdi.
Kocaman eller istiyor Tanrı'dan,
son şekeriyle hazır değiş tokuşa.
Bir adam gibi sanki geceleri
durmak bilmeyen, bir motor gibi
dönüyor, oluyor pervane.
Yorgun vücudu dinlenmeli,
biraz olsun
olmasın savaş diyor.
Uzaklaşın gidin,
akıtmayın kanları,
kirletmeyin gökkuşağını,
durdurun ne olur tankları,
indirin uçakları.
Bakın
sizin olsun şekerlerim, oyuncaklarım...
Ey kanıma susamış kalem kırıcılar,
yetişin uzaklardan bakakalan cankurtaranlar.
Korkunç izler var yüzümde ve derin
Biraz olsun durdurun
Ne bu sesler? Hiç durmayan çığlıklar
Son bir ninni istiyorum, yorgunum
uyumak istiyorum kollarında
sonsuzluğun.
 
Veysel Toprak
 




Şu konularda daha fazla şiir:
Çocuk, Savaş, Tanrı





 

Tarih : 2010-03-19 19:00:08 | Hit: 1218 | Puan: 0