Yokluğundur Beni Böyle Delirten....

Sertap üyemiz gönderdi.

SUNU

'mutlak bir yarın ayırdım kendime
dağlarımdan damıtarak
ve yaralıyım Bagok kadar
a a h, diyorum; şu karanlık!
şu bahtım renginde utanç atmosferi:
hiçbir gelecek paklamaz seni! '

SELİM TEMO




yine bir tren geçiyor içimden çığlığı hasretine takılı
sen kesiliyorum gülüşümün karşılığı
adın bir rüzgarın öyküsünü taşıyor
görmüyorum... söylemiyorsun... kırılıyorum
hiçliğimin etleri yolunuyor şizofrenik bir gecedeyim
sana bir öykü çıkarıyorum ağzımdan eşkiyalar üstüne
'sev beni eloğlu' diyorum 'sev beni' benden öte yolun yok yarınlara..

oysaki dağlar tertemizdi ve doruğa kadar namusluydu,
düşlerden uzak olan bizdik
aykırıydık zamana..

sen biraz daha kavgamın içinde olmalıydın,
sana, dağlar susmalıydı ben değil
ekmeğimi nasıl bölersem yoldaşlarla
öyle bölecektim umudu kavgamızda birleşecektik
özlüyorsun beni biliyorum mıh gibi aklının orta yerindeyim
savrulan saçlarım...Ankara ve yarım kalan aşkımız var gecelerinde..

paramparçalanmışlığıma bir harita çiz
sınırları olmasın bir ülkeden diğer ülkeye
ben de yokum şimdi bir sen varsın yangınların ortasında
hangi ayettedir bu yaşadıklarımız..
hiçbir kitapta rastlamadım yüreksizliğine
kül suresindeyim..

geceyi..şehri...çırılçıplaklığını sana emanet ediyorum
şimdi bir ben varım meydanlarda birde o eski 'deli Eylül'
bir varmış olan yokluğunu heceleyip bir yokmuş varlığının
anasına..avradına küfreden...
 
Elif Eylül Aybaşoğlu
 






 

Tarih : 2010-05-31 20:49:39 | Hit: 1993 | Puan: 0