Duvar

Ebru üyemiz gönderdi.

Kopmak istiyorum
artık!
Hayat nefret ediyor benden,
bense, ondan.
Her şey karanlık kirli:
İnsanların yüzü,
duvarların soğuk yüzü,
doğa
ve diller
ama hepsinden önemlisi
kalpler.
Kalpler kirli,
hem çok.
Üstelik etraflarında
simsiyah ve çok kalın
duvarlar yükseliyor,
o kalplerin.
ve ben aşamıyorum
o duvarları.
Tırmandım olmadı,
sıçradım olmadı,
bir kapı açılmasını bekledim hep,
o hiç olmadı.
Gücüm tükeniyor,
hem o duvarların
üstünü dahi göremiyorum
Allah'ım güç ver demeye de
hakkım yok.
Bütün kredileri tüketmişim,
göç vakti geldi,
galiba ben gidiyorum!
 
Abdurrahman Kaan Köker
 




Şu konularda daha fazla şiir:
Allah, Hayat, Doğa, Çevre, Nefret, Tanrı





 

Tarih : 2010-05-31 20:44:04 | Hit: 1304 | Puan: 0