Oyun...

Ezgi üyemiz gönderdi.

Sen hayatınla oynadın mı hiç?
Uzanabildin mi intiharın en sinsi bakışlarına gözlerinle?
Hissedebildin mi korkunun anlamsız yokluğunu?

Yüreğinin en sıcak yerinde
Dudaklarının kilitlendiği,
Gözyaşlarının akamadığı
Bir deli sevdaya hasret imzasız şiirler gibi
Asılı kaldın mı gençliginde? ...

Söyle,
Uğruna rüyaların harcandığı
En kutsal yalanların (ın) kurban edildiği zamansiz bir oyuna var mısın?
Uzatabilir misin, hayatını ellerime kaygısızca?
Duyabilirmisin, yaşanmışlığa dair ihanetleri(ni) gözyaşlarında?
Ya da,
Anlatabilir misin,
İçindeki yorgunluğun yinelenen nedenini korkularına?

Hadi durma
Anlat! ...
Anlat ki;
Kendi aksinde boğulan aynalar gibi
Kaybolalım karanlığın ateşli gözlerinde
Anlat ki, yağmurun gölgesinde yeşeren
Ruhlar çalsın
Dudaklarımızdaki özgürlük melodisini

Anlat ki;
Sebepsizliğimizde açsın
Hayallerimizin efsanevi çiçekleri…

Ya da…
Ya da, ne bileyim işte...
Belki de bitmeli artık bu deli oyun...
Ya senin ağarlığında son bulmalı,
Ya da ben basmalıyım
Üzerine ölümün.
 
Burçak Özdem
 






 

Tarih : 2010-05-30 13:26:54 | Hit: 1604 | Puan: 0