Ne Mutlu Türküm Diyene! Öz Dil Sözcüğüm!

Ozde üyemiz gönderdi.

Göktürk'lerden işaret parmağı gösteriyordu göğü ve o duyarlıklarla başlayarak (benim geriye kadar izleyebildiğim, ve dikkatime yücelen şu duygu: bugün cami ve kiliselerin göğe bakan yapı şekli)

Göktürk – Oğuztürk – Atatürk izleriyle bir uygarlığın evladı olabilmeye direnişimdir: Atatürk'ün Vatan diye seslenen şahadet ile ebediliğe

andıma: insan olduğum
hizmetim: insanlığa yüceleceğime
ahretime: vatandan gidecek ‘iman’ yolunu izleyeceğim o
servetim: kabrime taşıyacak tek 'mutluluk' olacak

andıma hizmetim! Ahretime servetim!
: Ne Mutlu Türküm Diyene! öz dil sözcüğüm
Bu bir nüans farkıyla hep ve sadece ve tek....kimliği....Tarihlerce....

insan olduğum için insanlığa yüceleceğime
vatandan gidecek ‘iman’ yolunu o izleyeceğim
kabrime taşıyacak tek 'mutluluk' olacak
: Vatan sağ olsun! Canım feda bu vatana!

sorumluluğuyla da bir yaşam yüzleşebilecek
ruhun ahret yurdu, bedenin bir karış toprağı
birlik bütünlüğü ulus ile uygarlığın vatan varlığı
yeryüzü mekanının cihana korunacak o barışı

Mart 2007
yeryüzünde insan olarak her en ücra kenar köşesindeyiz, hatta insanlığın, olmadı doğanın, olmadı alış-verişin, olmadı Almanya’da, Hollanda’dayız, ama dünyamızdayız... Bunun için dağıldık yeryüzüne… Her ülkenin şerefli insanları olacağına şüphe edenlere ancak,

Almanya örneğim olacak, tek süresiz yaşadığım, iklimleriyle yüreğimin ince sızılarından hasretimi, toprak aşkımla kurduğum hayalimin kucağı olarak vatanıma, nakışlayabildiğim dünyamdan ahretime selamın en sevimli süsüdür, bakış açılarıma zenginlik kazancımın durağı neresi olursa olsun, neresi olacaktıysa da, ödevim olarak, bakış açılarıma zenginlik kazancımın durağı o olduğu gerçeğini kabullenmektir de...insan olmak, kendi kimlik değeridir yüce olduğuna tek inanılan ve olduğu kadarıyla da hatta...

Topluluk olarak ise
O gerçekler ki, görüş açılarına kazandığı zenginlikleridir
O gerçekler ki, yüceliğin hakkı olduğuna tek inanılan emeği

ben de biraz kendi duyduğum, gördüğüm, anlayabildiğimi katayım... Hep sizlersiniz örneğin: ‘Almanya Almanlarındır! ’: sen alman değilsin, olmayacaksın da denildiğidir bu...bir örneği çırılçıplaktır hatta, has alman, saf kan (Irish di değil mi?) alman diye, damızlık Laboratuarı vardı damızlık erkek ve emziren anne seçimi diye devam edildiğidir, hatta yazılı kalıntısı bile...

İsviçre düşünmelidir. Toprağının tek karışı dahi bombalarla, patlatıcılarla incitilmedi. İncitilmemesi için orada topluluk oluştuğu ile, bu korunma hakkına başkası sahip olamaz demeye o cüretini düşünmeli!
Her ülkenin şerefli insanlarıdır, özünü benimsediğin kadarıyla saygılıyım diyebilen, insanlığa saygı duyabilen olarak, (insanlık hali, olabiliyor) hasta olanlara yük oluyorsun sen bize demeden, onun da yaşarken hatta mutlu olabileceğine ve olabilmesine olanaklara çalışan...

Almanya’da da yaşanıyor, bir çok Avrupa ülkelerinde gibi, İngiltere, Amerika’da da... ama mutlulukla birlikte değil...yaşamak sadece refah ve rahat ise, bu karın doyurma uğruna acıktıkça (Birinci Dünya savaşı da işsizlik onlarda dayanınca beş milyona, çıkmıştır, böyle de devam edecektir...üzeceklerdir hep insanı, insanlığı, acıtacaklar hep doyduklarınca da aynı çapta...toprak, doğa, dünya demeden…) zayıflatmak birini, çalmak elinden, sofrasından, damarındaki kanıyla da ıslatmak basacağı yeri...bu işte

bu bir nüans farkıyla hep ve sadece ve tek:
Ben gördüm, anladım, duydum işte bunu!


Bize dil uzatmadan, ben ne istersem o olacak emrine buz gibi soğuklukta, varsın sırıtıyor değil de, tebessümle ısıtıyor olsun, itaat edileceğini ‘’tek var olacak hak! ’’ bırakıyorlar diye lanetlemedim ben onları!

Türk’üz işte! Kaldık! Var mıydı, barınmış mıydı, gücü yeten, onuru yetebilen olmuş mu bizlerden önce burada kalabilen? ... Hiç bir ülke vatandaşı başaramadı bunu bu çapta, bu güçte, bu içeriliğin huzuruyla dolu mutluluklar tohumu olamadı işte tarihlerce...
bu bir nüans farkıyla hep ve sadece ve tek:
Her ülkenin şerefli insanlarıdır
özünü benimsediğin kadarıyla saygılıyım diyebilen
insanlığa saygı duyabilen olarak, (insanlık hali, olabiliyor)
hasta olanlara yük oluyorsun sen bize demeden
onun da yaşarken hatta mutlu olabileceğine
ve olabilmesine olanaklara çalışan...

Türk nerede yaşıyorsa, orada insanlar barınıyor, insanlığa adım adım ilerlemeye verilecek emeğe şükrediyor, bir tek karın doyurmaya değil, kayıtsız şartsız kendi benliğine şuur dolmaya, emek olabilmeye, düşünebilmeye kucaktır Türklük... Gittiği yeri karıştırmak, kurcalamak değil, bastığı her karış toprağın her adımında değerinin yüceliğine saygıdır… o ayakları bile şefkat özümser...

Türkün doğuşudur düşünmek! İmanıdır Allah’ına şükretmek!
Verdiği sözüdür bu işte: Ne Mutlu Türküm Diyene! Tarihlerce...
Bizler olacağız yine sevgili birbirimize, yüceliklerle
Aşağı değil, hep gözlerimiz ufkun sonsuzluğuyla yukarıya hassaslığınca
Aşağılamaya değil, bilenin bilmeyene taşıyacağı bir borçtur
Ve esirgenemeyen
Borç yiğidin kamçısıdır, ödenmeli...
Seve seve ödeyenlerdir Türk milleti yaşamına aşkını...
Nerede olursa olsun, yaşamına duyduğu bedeldir sevgi...
Bilgiyi bir birliğin bütünlüğünde tarihiyle taşıyandır Türk!
Aşk ilanıdır 'Yaşam duyarlığı' her Türkün!
Evrene adil güven kucağıdır asil!

Alış verişimiz hiç güç olabilir mi?

Güç bilgi hazinesidir, her yürek taşıyamayabilir... bu yüzden olaylar keyfiyeti kirliliğine düşkünlük yüz tutar... savaş denilen vahşet, deprem felaketi gibidir, el ele işe koyulur Türk... Kin tutmaya neden değildir kendini savunmak... bu olay düşkünü insanlık git gide kinini dünyaya, doğaya da duyacak... korkuyorum elbette bundan...
 
Sevinç Kavuk
 






 

Tarih : 2010-05-30 13:26:30 | Hit: 2952 | Puan: 0