Dostluğa

Yeşim üyemiz gönderdi.

İzmir’de dostları bırakıp
Karadeniz’e gitmek...
Garip duygular içindeyim
Keyif, heyecan, sabırsızlık
korku
ve herşeye rağmen
cesaret
Sanki mutluluk bu.

Karadeniz yolları dar
Karadeniz yolları engebeli,
dolambaçlı
zordur aşmak bu yolları

Yorgunum ama meselem o değil
Günlerdir yollardayım
Egeden Karadenize
kulağımda eski bir şarkı:

“Otomobil uçar gider
Ömrüm gibi geçer gider
Ben talihin peşindeyim
Talih benden kaçar gider”

Nedendir bu mutluluk
yıllardan sonra...
Üstelik hava yağmurlu Ünye’de
Üstelik akşam düğüne geleceğim
hem de açık hava düğününe
İçim sıkılsa da mutluluğumu etkilemiyor
Ne pahasına olursa olsun Ünye’deyim
o kadar!
Ünye’den geçiyor otobüs
Geriye bakıyorum:
akşama görüşürüz Ünye!
Giresun’a doğru gidiyoruz
“Uyuma seyret manzarayı ilk defa geliyorsan”
demişti yaşlı adam
yolculukta tanıştığım
Nedense Giresun’da kendime geliyorum
En son anımsadığım dolambaçlı
ve uçurum kenarındaki
yollarıydı Fatsa’nın
Bir de
hayatımda görmediğim kadar yoğun
bu orman, doğa
Giresun’a varınca
kurşun rengi denizi gördüm
Ak denizden sonra gerçekten
karaydı rengi

Dostumla akşamı ettim
yıllara rağmen günceli bularak
Dolambaçlı Karadeniz yollarındaydım
sonra yeniden

Deniz hala kurşuni
Hava sabahın tam tersi

Kızıllaşan simülüs bulutlarıyla
cennetin habercisi uzaktakilere
Ve ben hayatımda hiç görmediğim
kadar güzel
Bir gün batırdım
denizin üstünden
Güneş hiç öyle büyüyüp kızıllaşmamıştı
daha önce
Grup vakti geçince iyice bir
heyecanlandım
Gecikiyordum Vuslata
Sonra Fatsa’da Saçlı’nın yerini gördüm
Kendini hayatın akışına
bırakan kişinin mutluluğunu
hissettim
Geciksem de gördüm Vuslat’ı
beyaz büyülü giysinin içinde
Ben orda olmaktan mutluydum
O her şeyden
Herkesten daha mutluydu
iyice bir mutlu oldum
geçen yılların inadına
Mutluluğu mutluyken hissetmek
nostaljiyi tarihe gömmek
bir an için...
Ve şimdi yollardaydım tekrar
Dolambaçlı, dar, korkunç yollarda
Yarını düşünüyorum kendimden geçmeden önce
Sabah gün doğarken
benim kentimde olacağım

“Samsun asfaltında otomobiller
Ne güzeldir yollarda olmak şimdi
Şirin mi şirin gecekondu evleri”
Hiç yabancılık çekmeyeceğim
Ama mutlu olabilecek miyim
yaban ellerde olduğum kadar.

İzmir-Ankara-Giresun-Ünye-Ankara. 27-30.7.1995
 
Gürkan Süzer
 




Şu konularda daha fazla şiir:
Mutluluk, Doğa, Ankara, Çevre, Deniz, Güneş, İzmir





 

Tarih : 2010-05-30 13:17:41 | Hit: 1449 | Puan: 0