Candan üyemiz gönderdi.
Öyle çıplak belle sesimi
Kavuşmasanda sev ellerimi
Ilık geliyor sesin
Unutma gözlerimi
Tez geliyor kurşun/Şiir paramparça/Adam habersiz düşüyor aşk'a
Ölüm geliyor çocuk
Ellerinle gözümü sakla
Kaçıncı ölüm
Alışamadım daha
Keşke ellerin alışkanlık yapsa
Varım ölüme
Birde kalleş olmasa
Kal/leşim
Tan ağardığında dünya'da
Bir pay çıksın karıncalara
Emek var koşmalarında
İşe yarayacaksa
Ölüm koymaz bir daha
Gülüyorum çocuk/Nar rengi dişlerim/Ben beyaz
Küçük gölgesine dünyanın
Ellerimi sığdıramadım
Ne kula yarandım
Ne de tanrıya
Çeker gider şiirde yüreğim
Mutlu meydan lambalarına
Ağır ağır ışıldar gözlerim
Meydanlarda ölenleri sevmek benim işim
Yakıştırmaz bana
Dostum eşim
Sığmam dünyanın gölgesine
Bu yüzden lacivert ellerim
Senin mavidir gözlerin
Denizim
Ölüm geliyor çocuğa
Aha şuramda
Elini koy sol yanıma
Dayanırım ağırlığına
Gitmeye çok vakit var daha
Sigaramda keman sesi/İniler çiğerim perdesi/Seni nasıl sevmeli/Bilen biri demeli
Uyurken
Duymadım sesini
Onun içinmi dağıttın düşlerimi
Haylaz
İyi mi ettin
Çocuğa küstürdün ölümü şimdi
A l a c a ğ ı n c a n o l s u n...
13 Haziran 2004 'Gül rengi elleri '
Zafer Zengin Etnika
Şu konularda daha fazla şiir:
Ölüm, Mutluluk, Çocuk, Günaydın, Şiir
Tarih : 2010-03-19 11:50:24 | Hit: 1954 | Puan: 0
Copyright © 2007 - ∞ by CemveNuray.Com. Tüm hakları Cem ve Nuray'a aittir.