Aylin üyemiz gönderdi.
ANNEM ŞEHRİNİN ÇOCUKLARI
Kardeşlik ekilmiş bu koca şehirde
Siyah saatlerde bir yangın alevleniyordu
Bir çocuk daha on beşinde, eli silahlı
yalın ayak
Daha on beşinde analık kokan topraklarda kan kusturuluyordu
ve
gözlerinden yaşlar boşanıyordu annemin
Gök daha fazla yırtılıyordu
Kurşun seslerini bastıramıyordu ninniler
Çocuklar ölüyordu
çocuklar öldürüyordu
cesetler henüz ortadayken yeni cinayetler işleniyordu
Siyahın üstünde beyaza bulanıyordu saçları annemin
Savaşın sokaklarında, kanları temizliyordu bir nisan yağmuru
yorgun yanaklarında damlacıklar annemin,
bir sabah siyahlığında
yerde yatan binlerce cesede bakıyordu
buğulu gözleri,
bir de yurdun puslu havası düşmüştü saçlarına annemin..
İki şey anlamını yitirmemişti
Ana ve çocuk
Bekliyorlardı doğacak güneşli yarınları
Yıkık, meraklı ama inatçı gözleriyle...
Hepsi başlı başına bir hikaye kahramanıydı
Ve
Korkular altında umutla büyüyen annem şehrinin çocuklarıydı
.
Ödül Eda Çakıcıoğlu
Tarih : 2010-03-19 11:28:37 | Hit: 1524 | Puan: 0
Copyright © 2007 - ∞ by CemveNuray.Com. Tüm hakları Cem ve Nuray'a aittir.