Yeliz üyemiz gönderdi.
bilemedik
ansızın baskın yedik
kuşatılmıştık tezelden
soyunduk benliğimizden
yanık bir çığlık kokusu bırakarak geriye
sesimiz çıkmaz oldu şimdi
tenimizden tecrit edildi insanlık
yüreğimiz kayıp yaşamlarda
sözümüz de kalmadı söyleyecek
kayıp bir dilin sözcükleri gibiyiz
sığınaklarımız da kalmadı
anılarımızdan
ve
örselenmemiş heyecanlarımızdan başka
körpe bedenlerden de eser kalmadı
nasıl da bir boşlukta eriyip
yok olmayı özlüyoruz şimdi
istiflenmiş yalnızlıkları yaşar olduk
gözümüzü kamaştıran zifir karanlık
ne ağır vebaldir bu
sessizce seyrine durduğumuz hayatlarımız
Meksika kızılı tenimiz solmakta
küf kokulu hücrenin titri
ve Zapata damarımızda yanlızca
artık
kendimize ait bir adımız da kalmadı
öznesi kayıp eylemin yükü ağır
devrik bir cümle dolanır dile
sahipsiz bir şehrin çığlıkları bizim ki
anlaşılmayan
Esat Korkmaz
Tarih : 2010-05-28 16:53:42 | Hit: 1154 | Puan: 0
Copyright © 2007 - ∞ by CemveNuray.Com. Tüm hakları Cem ve Nuray'a aittir.