Umut (tu)

Umay üyemiz gönderdi.

Gün içinde, en heyecan verici
hayallerimizin eserlerini üretirken, çamurda
toprağım kokusu siniyordu tenimize...
Ardından, saklı bir ağaçın gölgesinde
işte dram,
sen bir anne
ben ise bir baba rolünde, değişmeyen
insanların üreme sistemi hakkında
bir bilgimiz olmadan, bir çocuğumuz oluverdi...
Çocukluğumuzu yaşarken, çocuğumuzu nasıl
büyütebilirdik ki?
sahte gülücüklerin nasıl, mimik olduğunu öğrenmeden
tadına doyuyorduk, samimi kahkahaların...
Evcilik tadında günler,
Bu arada, zaman buldukça aşkın tanımını öğreniyorduk
alay edilmemek için, soru sormadan sadece gözlüyorduk...
Öpüşmeyi sanatsal içeriğinden çıkarıp
dudaklarımızın sıcaklığını paylaşıyorduk
zaman toprak hasteri çeken yağmur hızında...
Ve biz aşık oluyorduk
Oysa çocuktuk;
açılmayan kanatların büyüklüğünü,
bir of çekmeden kederi,
En önemlisi, nereden bilirdik
mutluluğunu vuslatın, aşık olmadan...
Çocukca yaşarken, çocuk sahibi olduk ya
o ağaçın gölgesinde, Aşk doğurmuştu Umut'tu
nereden bilirdik ki? Kavuşmak bir
umut(tu) ...
 
Kerem Kayar
 






 

Tarih : 2010-03-19 11:19:09 | Hit: 1687 | Puan: 0