Selen üyemiz gönderdi.
Kendine varoldun sen,
Kendine yaşadın.
Kavgan kendinle
-Emeklerine karşılık-
Sahip oldukların
Alnında toplanan ter,
Nasırlı eller
Ve koca dünyada kapladığın yer
.
Oysa ne de yorgun
Ve kimsesizdi geçirdiğin günler
İki öne,
Bir geri
Yerinde say,
Ramak kala finale,
Uygun adım ileri!
Ve sonrası var
.
Sonra! ...
Kaçar adım geri
..
Kendine varoldun.
Pişmanlığın kendine! ...
Sonraya kaldın sen,
Korkak dokunuşların olduysa da yaşama,
Cesaretin hep başka akşama
Sonraki akşamlar
Ve sonraki yıllar,
Götürdü seni senden.
Yalnızlığını terk etmedi acılar
Acılar ki;
Büyüme saatin olmadı,
Yeri gelmişken.
Bak ne de değişiyor insan,
İşte tam bu zamanda,
Kalın çizgilerle kaplanır ten
Yeri gelmişken,
Denemedin bir gün
Ödünç almayı gelecekten.
Kendine varoldun,
Çaresizliğin kendine! ...
-Herkes kendine var biraz,
Adanmışları kurbana sayarsak.
Başaksını kendinden bilen az.-
Kendine varoldun,
yalnızlığın kendine! ...
Yalnızlığın ki;
Git deyince,
Gidecek değil.
Yüreğine sızlar,
Farkına bile varmadan
Damardan ipince
.
Süleyman Ekmiş
Tarih : 2010-05-28 16:39:46 | Hit: 1036 | Puan: 0
Copyright © 2007 - ∞ by CemveNuray.Com. Tüm hakları Cem ve Nuray'a aittir.