Aşk ve kül

Papatya üyemiz gönderdi.

Aşk ve kül
Sözcüklerin efendisi şiir
Şiirin efendisi aşktır
----------------------
I
Kanatları kanatılır kuşların
Bu şehirde avuçlarda
Ve ağlamak yasak olacak
Kilden elbiseler giyilmedikçe

Sen yine sakla üstündekini
Ve kilini
Sonsuzluğun rahminde
Büyütmelisin yüreğini
II
Zamanın kantarı elindeyken
Kendini yarat kendine
Gün olacak
Herkes susacak
Ve sen başını kaldırıp
Varlığını ilan ederken
Gözlerimi dokundurmak isteyeceksin
Dağınık saçlarına…
Bir de yere bakışımı gözlerine

Sen kucaklarını açmışken tüm azizliğine
Ve sen adına şarkılar dinlerken
Yokluğun mahcubiyetinde olurum
III
Ben onlara şaşkın onlar bana
Ne de anlamsız geçiyor yıllar
Bir sen varsın
Bir de sana düşlediklerim
Benim sana düşlediklerim
Senin benden beklediklerin
Ve gerçekten
Bilmediğim bir dil ile getirdiklerim


IV
Benim şehrim sensiz kanıyor
Baktığın her şeyi hikmet müptelası
Duygularım sarıyor
Ve dokunduğun her yürek elimde yanıyor….
Şehrimin aydınlığı
Yaban ellerde acılar yaşıyor…..

V
Yanarım ben gülüm
Yanarım sensizlikte
Yıkıyorum küllerimi
Ve yağan her yağmurda
Seni arıyorum….
Yağan her yağmurda biraz daha yanıyorum
Yakar beni saçlarına dökülen damlalar
Al küllerimi avuçlarına
Sür yüzüne yüzüne

Faniler fenadır bilirsin
Biraz da öğrenirsin
Can Öz’e yönelmeli can…

Yaratılmak istiyorum yeniden
Var olmak
Yeniden yasak
Yeniden var olmak

Havvanın elmaya bakışı gibi
Habilin kabile nefretini
Nefsin yüceliğine saymadan
Ve bir daha utancıma sayarak her bir ölümü
Aşka katıp külümü
Yaratılmak isterim ellerinden
 
Süleyman Ekmiş
 






 

Tarih : 2010-05-28 16:39:11 | Hit: 1815 | Puan: 0