Eylül üyemiz gönderdi.
Doğruyu bulamadıysanız eğer,
iyi dilekler neye yarar?
Üçüncü, beşinci, onbeşinci.
Biraz karamsarım belki...
Bir yüreğim vardı ve;
Yıllar önce de itaatkardı, sevgiye ve aşka.
Karşısına dikilip de babamın;
Alacaksınız,
yoksa ben alırım dediğimde...
O kadar yıl geçti, düşünüyorum.
Kaç kişide denemek lazım?
Kaç kere yanılmak lazım?
Yahu bizim ismimiz mi Kazım...
Yoksa,
bu da bir tekerrür mü?
Bir kere tekrar eden olumuyordu ya hani.
Tekerrür...
Yetmezdi, bir kere daha tekrar etmezdi.
Bir zamanlar...
Hayat da kolaydı, evlenmek de.
Ev yapmak da kolaydı.
Arkada bir tarla vardı.
Hemen dört duvar, bir de çatı konuverirdi.
Biz, ulus olarak pratiğizdir.
Hemen pembe boyalarla boyarız panjurları,
panjur olmasa da...
Altlarına saksılar yerleştiririz saçakların,
saçak olmasa da...
İla ki çatıda bir oda da olmalı,
penceresi güneşle dolmasa da...
Önündeki bahçede çocuklar olmalı.
Koşmalı, yaramazlık yapmalı...
Yaramaz olmayan çocuk,
bizim değildir çünkü...
Hatta o çocuklar,
uzun saçlı olmalı...
Gürbüz, yüzleri ışıl ışıl...
Dünyada yaşadıkça;
Zevk almalıyız...
Dostlarımızdan, kardeşlerimizden...
Arkadaşlarımız;
Zor günümüzde yanımızda olmalı...
Öyle olmasa da...
Geliştik artık...
Tam tersi oluyor tüm bunların
Günlük aşklar var artık...
Günlük evler...
Günlük çocuklar...
Günlük, güneşlik bir dünya...
Belki de bu bir ütopya...
Gerçeği yaşamaya çalışıyoruz ama,
hayaller kuruyoruz...
Hangi hayal ne kadar gerçek?
Hangi gerçek, ne kadar hayal?
Matrix gibi anasını kesiyim...
Fahri Gül
Şu konularda daha fazla şiir:
Çocuk, Günaydın
Tarih : 2010-03-19 11:12:30 | Hit: 2008 | Puan: 0
Copyright © 2007 - ∞ by CemveNuray.Com. Tüm hakları Cem ve Nuray'a aittir.