Bilnaz üyemiz gönderdi.
Dağlardan ovalardan
kimimiz soğuk su akan yaylalardan
beton yığını kentlerden geldik.
Tanımıyorduk birbirimizi
kimimiz ak benli sarı-siyah
kimimiz şişman cılızcaydık
ama ne fark ederki
hepimiz de aynı acıları yaşamıştık.
Günler geçerken ağır ağır
dostluğumuz da ilerliyordu
ilerliyordu muhabbetimiz.
Bir de baktık ki ne görelim
ay doğmuş gün batmış
ayrılık bir şimşek, bir yıldırım misali çakmış aramıza.
Elveda demek gelmiyor içimden
ayrılığın korkunç ifadesi bu sözcük
kaç kez karşıma çıktı sayamadan
işte bir kez daha karşımda
galip olmanın gururuyla sırıtıyor görüyor musun?
Hayat diyorum bu engebeli,
bazen dikenli dik yamaçlı, dolambaçlı
yürümekle bitecek,
kimi gün yenik,
kimi gün galip geleceksin
ama düşe kalka yürüyeceksin.
Gelişimizin öyküsüdür bu güne,
bunca çektiğimiz acıları,
yaşayamadığımız yılları içine alan,
unutulmamalı mazide bir yel,
geçmişte bir çizgi gibi kalmamalı
anılmalı anlatılmalı yaprak yaprak,
gelişimizin öyküsü bu güne
geleceğimizin destanı olmalı...
Yılmaz Kızılırmak
Şu konularda daha fazla şiir:
Ayrılık
Tarih : 2010-05-28 16:37:10 | Hit: 1779 | Puan: 0
Copyright © 2007 - ∞ by CemveNuray.Com. Tüm hakları Cem ve Nuray'a aittir.