Leman üyemiz gönderdi.
Uyku ile ihtilafta bulanık zihnim;
ve bölük pörçük her şeyim...
Tek kelime bekler dudaklarından...
Beni kapına süpürecek rüzgar.
Her şey beni vurman ile başladı,
Ta çatısından alnımın
Kaybetmişken gökkuşağı bile;
içerisindeki çeşitliliği,
Küf tutmuş iken gönlümün
Adımsız hayırsız kapı eşiği
Her şey beni vurman ile başladı
Hep kalsın dediğim mermi;
Tutan damarlarımı...
Al kes işte ar damarımı;
Her şeyim ile karşındayım...
Söylenmedik; bilinmedik;
Bir kutuyum ki hiç açılmadık.
Bilirim ben; Ezgim
İki renk yazgım.
Öncesi sevda; sonrası ak
Meleksi bir dudak
Meleksi bir yanak
Al şimdi; savur beni tane tane
Saçılan ışıklar gibi güneşten
Her birisi bir can verir toprağa
Her birisi süzülür taç yaprağa...
Sevdiğin çiçeklerden ulaştım
Kokumla iniyorum taşraya
Kenarda kalmış gönül çukurlarına...
Al işte;
Böyle dimdik;
Duruyorum... Gururdan değil...
Soluk soluğalığım firardan değil...
Geceden düştü yıkkınlığı içime...
Sıyrılırken arkasında sen çıkacaksın
İşte ben de bitkin duruyorum
Kanını,
Canını,
Her şeyini vermiş...
Ellerinde merhamet bekliyor;
Her an sana sığınıyorum...
Al işte;
Şimdi kanat geriyorum
Kollarımın altında ezgimin sancısı
Kıskansın seni kaşıkçının elması...
Al işte!
Bendesin...
Al işte!
Sendeyim...
Pamuklara sardıkça ensendeyim...
Şimdi;
Güneşin doğuşuna yakındır vakit;
Güvercinler en güzel rüyalarında
Çığlık gibi düşerken bu akit;
Biz varız İstanbul semalarında...
Al işte!
Uçtuk biz de...
Yüzdük denizde...
Karalar zaten bizim;
Ellerim; ellerinde
Islık gibi yankılanıyor sokakta;
En derin yaraların; söylenmeyen acısı
ve bir şiir daha bitiyor...
Ürperirken sancısı
ve bir şehir daha yitiyor
Ölürken son hancısı
Al işte;
Bir iken ikiyiz...
Tevfik Uyar
Tarih : 2010-05-28 16:36:53 | Hit: 1145 | Puan: 0
Copyright © 2007 - ∞ by CemveNuray.Com. Tüm hakları Cem ve Nuray'a aittir.