Rubai Tadında Dörtlükler-2

Yudum üyemiz gönderdi.

-1-
Aynaya düşen ne? Yüzün mü? Değil!
Dildeki ifade,sözün mü? Değil!
Söze de yüze de takılır maske;
Yüzleşmek istersen özüne eğil!

-2-
İçinden gelip de samimi dursan,
Başlar tedirginlik: “Çıkarcı insan! ? ”
Anlarsın boşuna her denemede,
Kalp arınmadıkça sonumuz hüsran!

-3-
Arıyı çiçekten baldan ölçerler,
Ağacı yapraktan daldan ölçerler,
İnsanı çırçıplak soyacak yerde;
Nedense giysiden,maldan ölçerler.

-4-
Sen iyi ol gönlüm,âlem saf bilsin!
Bu yolda çabanı hep israf bilsin!
Söz incisi diz ki, gerçek sevgiden;
Varsın değerini tek sarraf bilsin!

-5-
İnsan bu, bencildir, “hep bana” çalışır.
Bir günlük beyliğe,tufana çalışır.
Bir tür de vardır ki,akıl sır ermez hiç,
Aşka,Hakk’a,dosta...irfana çalışır!

-6-
Kapımı yalana kapattım,gitti.
Yalandan sevene kapattım,gitti.
Bir ömür dizeler akmış uğruna,
Onu da divana kapattım,gitti.

-7-
Kime sorsan:'Yok,bir kabahat onda! '
Ya iftira,tertip...ya da balkonda,
Otururken meğer uyuyakalmış;
Aksilik bu ya,kuş,üstüne salmış!

-8-
Aksilik geldi mi,art arda gelir.
Bollukta değil de,en darda gelir.
İnsan iyi halin şükrünü bilmez;
Zira, akıl başa zararda gelir!

-9-
Düşün,bir dakikaya neler sığar!
Sevinçler,üzgüler,keşkeler sığar!
Herkesin dilinde hep “biraz sonra”;
Bilinmez,ansızın gitmeler sığar!

-10-
Takvimden yapraklar bir bir eksildi,
Her yaprak bir günü ömürden sildi.
Bir yaşa gelince bildik olanı;
Umut keçisinin sütü kesildi!

-11-
Yıllar sonra dönsen doğduğun yere,
İçin kırıklardan hep yara bere!
Görülmez camlara çarpar başını,
Anı kuşlarından yüzlerce fire!

-12-
İndi mi akşamlar,yangın camlara;
Bir hisarbuselik bulut damlara...
Hüzünler damıtır her akşamüstü;
Her telden bir hicran basar gamlara!

-13-
Kalbimin sabrına şaşarım dostlar!
Bunca gam yüküyle yaşarım dostlar!
Mihnet çektiğimle övünmem asla,
Sevmekte istikrar başarım dostlar!

-14-
İnsanı çözmeye bir sözü yeter,
İçten mi,sahte mi; bir pozu yeter.
Ahlakı sıvışık tüpte kötünün,
Arayı bozmaya bir dozu yeter!

-15-
Sevmeyi Allah’ın rahmeti bildik!
Sevdikçe,sevmekte hikmeti bildik!
Gülü hârdan ayrı tutmadık zira;
Aşk ile gönülden hiddeti sildik!

-16-
Varımız şer,gıybet; ‘yok’umuz ağır!
Hayra çalışmadık,suçumuz ağır!
Yaşarken kimseye yük olmadık da,
Giderken biliriz, yükümüz ağır!
 
Abdurrahman Günay
 






 

Tarih : 2010-05-28 16:36:23 | Hit: 1549 | Puan: 0