Başak üyemiz gönderdi.
Yaşamın en ideal dakikalarını tüketmiştik
İdeallerin; kıyı bir kenti olan bodrumun, en sırnaşık saç tellerinde yakalanmayı bana görev atfetmişken...
Ben zekiyeye hasret, zekiye insana hasretle doldurulmuşken...
Bir vurdumduymazlık pir vurdumduymazlık örtüsüne bürünüp yatarken....
Aklımın aczine tutulup bırakmadığı bir hülle ile,
bir sergüzeşt edasıyla savrulmayı düşünüp kıvranırken
birileri...
kan revan örtüsünü başına kadar çekip, homurdanırken
yalnızlığı yaşayıp, yalnızken ki kahredilmiş
duygu fırtınasında soluk alamıyordu
.
Sonrası bir çırpıda biten karanlıktı
Ümit Erdoğan Koç
Şu konularda daha fazla şiir:
Hasret
Tarih : 2010-05-28 16:36:12 | Hit: 1332 | Puan: 0
Copyright © 2007 - ∞ by CemveNuray.Com. Tüm hakları Cem ve Nuray'a aittir.