Elem Dökülür Yapraklardan

Lerzan üyemiz gönderdi.

Elem dökülür yapraklardan; güz günü.
Esmersi günleri karartır esmer rüzgar,
Bulutlar boşaltır üstümüze hıncını,
Kara bulutlarda, kara yağmurlar.

Sisler arkasına saklar dağlar başını,
Dağ başları nemli, uzak, dağ yollarında
Tek başına duran bekçi evleri,
Bekçi kızlarına özlem duyar.

Kabuk değiştirir taş yürekler,
Kuşların titrek, ıslak tüylerini sarsar;
Serçe sesleri noksan dağ yollarında,
Dağ eteklerinde gün, durmadan ağlar.

Elem dökülür esmersi dağ yollarında.
Çocuklar cami avlusunda üşür,
Yoksullar daha bir ağlamaklı,
İnsanın yüreğine acı üşüşür;
İnsan daha bir başka acı duyar.

Ağır ağıtlarda sulu sepken uzantı,
Kurşuni bulutlar uzanır üstümüze;
Hüzün iç burkar, ne garip bir rastlantı;
Gün, günde yorgun yorgun bakar...
 
Sadık Softa
 




Şu konularda daha fazla şiir:
Doğum Günü, Özlem, Çocuk, Hüzün





 

Tarih : 2010-03-20 12:18:29 | Hit: 1108 | Puan: 0