Ağaç Kabuğu

Elif üyemiz gönderdi.

Gecelere gömerim bir kurşun sıkıp
Göz kapaklarıma sarıp uykuyu
İçimdeki inancı sessizce yıkıp
Bir anıt gibi diker korkuyu
Okyanustan havadis getiren şişeler
Gölgeler: uzayan endişeler,
Kızıl düşlerle akşamlar boyu.

Zamana kramp gibi soktuğum düşler
Dikiş iğnesiyle sökülür tek tek
Sonu belirsiz, ürkek yürüyüşler
Ardımca dağılır, dökülür tek tek

Ne zaman, ne düşler, ne de uzayan gölge
Yağmurun sesini bölemez böyle,
Karanlık: ruhumda mühürlü belge!
Damlalar ruhuma gülemez böyle.

Damlalar, damlalar; minik damlalar,
Bir devin başını eziyor gibi,
Rüzgarın sesine yenik damlalar
Ruhumun yaşını süzüyor gibi,
Güneşin nefesine yenik damlalar,
Gönül susayışımı seziyor gibi…

Susuzluktan beyaza büründü saçlar,
Artık ömrümün kışı yakındır.
Karanlık bir gecede, bu sarp yamaçlar!
Bekleyin karın yağışı yakındır.

Artık lambalar toza büründü
Artık ruhuma haram aydınlık
Vakit yaklaşıyor, sonum göründü
Ensemdeki korkuya bu son yakınlık
Geriye bakınca… yorgun anılar,
Derin sularımda durgun anılar;
Ve serin bir rüzgar kaldı, sessiz ve ılık…
 
Beşir Karacadağ
 






 

Tarih : 2010-03-20 10:18:40 | Hit: 2294 | Puan: 0