Ayancık Kokardı Çocukluğum

Seda üyemiz gönderdi.

Çocukluğum
Hayatımın en güzel yıllarıydı
Karadeniz’in kıyıcığında
Sinop’un Ayancık’ında doğdum
Yer gök kara bulanmıştı alabildiğine
Çangal dağlarının başı dumanlıydı sadece
Kül renkli bir bulut
Kayıp dökülmüştü karadenize

Başıma gelen en güzel şeydi çocukluğum
Hep sisler arasında geçti
Küçücük ailemin içinde
Aradım buldum her şeyi

Çelik çomak oynardık her gün
Oyuncaklarımız kurumuş çamurdandı
İki tepe arasına gizlenmişti çocukluğum
Buram buram çam kokardı

Gözlerim yeşilliğinden almış rengini
Gök mavi, yer yeşil bir orman
Deniz her ikisini saklardı içinde firuze rengi
Dağların arasından yol bulan
İncecik bir dere akardı arasından
Kükrer, sel olurdu ara sıra
Yıkıp geçerdi her yeri
Bir tek anılara yetmezdi gücü
Çocukluğum kekik kokuları arasında geçti

Lokomotif geçerdi içinden
Kasabadan köye taşırdı özlemleri
Bekçi başı, her saat başı
Kurmaya gelirdi saatleri
Sabahı, öğleyi, akşamı
Fabrikanın boru sesinden bilirdik
Her öğün fabrika ekmeği geçerdi boğazımızdan
Keşkek ve tarhanaydı baş yemeğimiz

Saçlarım bıldırcın rengidir
Yağmur mevsimi getirir onu bana
İncirler çıktı mı
Gökyüzünü kaplardı cıvıl cıvıl turna sesleri
Yeşil başlı ördek olurdum havada
Çayda mercan balığı
Dalgada denizde büyüdüm
Taşta toprakta serpildim
Bu yüzden suyu severim
Gülkurusu kokardı çocukluğum.

Turan Gökmenoğlu
Göztepe, 1 Kasım 2006
 
Turan Gökmenoğlu
 






 

Tarih : 2010-03-20 10:16:01 | Hit: 1110 | Puan: 0