Aç Kapını Bekle Anne

Hale üyemiz gönderdi.

Kör yangınlara düştüm anne.
Düşlerim uyanmadı, sabahlar gömüldü karanlığına.
Şafaklar getirsin diye bekledim selamını.
Şafaklar gelmedi anne, tutuştum geceleri.
Bir giz değildi yaşanılan.
Kirlenmiş düşüncelerim hasretinizle
Çocukluğuma çamur sıçratmışlar.
Kaldırımlar dururken öylece; adımlarım yakmış yollara ateşi.
İnancım büyük anne; biliyorum feda ettiklerim de inandıklarım.
Oğul hasretimidir seni böyle söyleten,
Ağlama anne ne olur ağlama.
Evim çok uzakta, değer rüzgarın sitemli
Ağlama sen; beni ağlatma ne olur.
Bilirsin sulu gözlüyüm, boşanır isyankardır göz yaşlarım.
Bir gün çıkıp gelecekmişim gibi açık tut kapını.
En sevdiğim yemekleri sırala.
açım anne, ağlama diye söylemedim; ama günlerdir açım
temiz tut evimizin önünü, yıka en sevdiğim giysilerimi.
kanlıdır gömleğim anne, çamurdur botlarım.
her an çıkar gelirim diye avut kendini.
ve kaynat çay suyunu emektar sobamızda ağır ağır.
her an çıkar gelirim, müjdele komşularımıza
umudun kırılmasın ağlama, beyazlar giyer gelirim
kanlı gömleğimle gelirim, kırmızısı doymuştur bedenime artık.
tanıyamazsın belki, değiştim anne çok değiştim ben
yıkmışım çıkarlarımı her günümde, enkazı var şimdi üzerimde.
tozluyum ben, çağlayan nehirler kadar doluyum.
koca dağlarım var benim, anaların dualarıyla büyüyen.
çekip gitmişlerin yeridir, patlamak isteyenlerin mekanıdır
bir volkandır, her gün patlar evim.
bir gün çıkar gelirim; parçalanmıştır her yerim.
sen ağlama, yiğit olmak yaraşır sana.
sen anasın, özlemi öfkeye dönüşmeyen bir varlıksın.
asırlar yormaz seni, bir oğul hasreti vardır kapının içinde.
aç kapını çıkıp gelirim bir gün anne.
savaşlar yaşadım bünyemde; yenildim, hep yenildim anne
yağmur sularıyla besledim umutlarımı.
kanadım anne, her yerimden akıttım zehrimi
susmadım anne ne dün ne bugün; direndim umuttan yana
sen ağlama, ağlatma ne olursun beni.
çıkıp gelirim bir gün ayaklarım yok, kollarım yok benim.
bedenim savrulmuş rüzgara.
aç kapını, usulca bir rüzgar eser içeri.
tamamlarım kendimi sizinle; ama ben, ben değilim artık
kaç kez düştüm toprağa, kaç kez süründüm günlerce bilemezsin.
anlatırım; ama düşerim mezarım yükseklerde benim.
çıkıp gelirim; say ki dışarıda oyun oynadım
ellerim pis, çamur içinde her yanım; düşmüşüm, kanamış dizlerim.
Uslanmazım, bugünü yaşarım düne rağmen.
kızma bana, bir oğlum var diyemedin kendine.
ne olur ağlama, ağlatma ne olursun beni.
bir rüzgardır bırakır benden geri kalanı kucağına.
ölüm olsun, vuslat olsun benden yana.
Pusatsızım, korkmasın çocuklar söyle anne.
çıkıp gelirim, elimde sensiz günlerim.
aç kapını dolarım bir rüzgarla; seni hep sevdim anne
ağlama.
 
Selfet Duran
 






 

Tarih : 2010-03-20 10:13:12 | Hit: 1695 | Puan: 0