Leyla üyemiz gönderdi.
Yer, gök susuverdi inledi mazi,
Yıkıldı gönlümde asırlık mabet.
Hayat boşluğunda olsa terazi,
Ezelin yükünü çeker mi ebed?
Demirden yatağım, taştan yastığım,
Üşüyen tenime ipek tadında,
Kurumuş dalına umut astığım,
Son hayal ömrüme, senin adında.
Karanlığa inat bir ışık gibi,
Tırmalar ruhumu gecenin sesi,
Biraz asık, biraz buruşuk gibi,
Zamanın yüzüme çarpan gölgesi.
Yolcuyum, elveda etmeden giden,
Yolcuyum, uzayan, derin göklere,
Yolcuyum, kimseler sormadı neden,
Yolcuyum, güneşin sustuğu yere.
Geçmişim bir sual, bu günüm yanıt,
Çıkarıp iyliği vurdum, kırdım dan,
Dönüp baktığım da koca bir anıt,
Yıkıla yıkıla gelir ardımdan.
Korku, korkulardan kaçana kadar,
Marifet, gözyaşı ardından gülmek,
Üstünde çiçekler açana kadar,
Ölümü ölmeden yaşayabilmek.
Yıllarca çırpındım nefsin ağında,
Böyleymiş, tutmuyor dostlar gideni,
Biten bir hayatın son durağında,
Yepyeni bir hayat bekliyor beni.
Sadi Kurt
Tarih : 2010-03-19 19:11:30 | Hit: 1007 | Puan: 0
Copyright © 2007 - ∞ by CemveNuray.Com. Tüm hakları Cem ve Nuray'a aittir.