Süreğen Kabus

Ezgi üyemiz gönderdi.

Ne bitmez baş edilmez bir derttir
Gecesi gündüzü olmayan,
Hayatı unutturup zamanı durduran.
Her sabah gözleri yaşartıp,
Kurumasına müsade etmeden hüznü yapıştıran
Kalbimizin ölümcül kesiğini her an yaşatan.

Anılar yüreğimize ok gibi saplandığında,
O, düşlerimize zehir gibi serpildiğinde
Çaresiz soğuk betonların örtülerine muhtacızdır,
Dindirmek için parlamaya hazır korluğunu.

Size yapılsa da yapamazsınız bu ihaneti kendinize.
Suçlu, zavallı, haksız olan duruma düşürülseniz de,
Duramazsınız gerçek sevgisiz.
O sevdiremezdi ki istese de
Bizdik seven biz...

Bir saniye çıkarmadığınızdır düşüncelerinizden
Yok edemezsiniz sımsıkı sardığınız duygularınızı
Öyle bir sevgi yaratmışsınızdır ki:
Bulamazsınız kökünü devrilmez baltalanmışlığında
Uçsuz bucaksız bir çölde kalsanız da
Başarırsınız hayattaki olağan unutkanlığı bozmayı.

Çalı ateşiyle ısınan bir kulübede
Efkarlanırsınız şarap kokusuyla
Tattıkça, dudaklarını hatırlar
Ay ışığının hasret yakan büyüsünde
Gözlerinizden yağdırdığınız yağmuru
Akıtırsınız kanayan damarlara
Onun kasvetli mahrumiyetinde bile
Var edersiniz yakarış yüklü sevgiyi.

Yıllar önce gökyüzüne çizdiğiniz beyaz kanatlı melek
Söndürür geceyi aydınlatan yıldızları siyah peleriniyle
Atıp boynunuza halatı sürükler sizi geçmişe peşinden
Gittikçe ardından akrepler sokar sizi sol göğsünüzden
Ejderhaların arasından geçerken ateşlerinde yanar bedeniniz
Yılanların tıslamalarında nefessiz kalırsınız boğulurken
Nihayetinde ölüm çağrısı duyulur çanların kutsal sesinden
Gömülerin ürkütücü harıltıları yaklaşır yeraltından.
Mucizevi bir umuttur içinizde kalan,
O yeter çıkarmaya sizi, yaşanan bu süreğen kabustan
 
Utku Demir
 






 

Tarih : 2010-03-19 19:00:43 | Hit: 1015 | Puan: 0