Yaren üyemiz gönderdi.
Mutsuzluğun mutfağında parmaklarımı doğradım
Bir daha kesmemek bir daha yazmamak için
Tam da kalbimin üzerine sıçramış kan, içerideki sancıyı bilirmişçesine
Ayakta geldiğim otobüslerdeki yüzler şahittir her gün uykusuzluğuma
Gömleğime kan sıçramış, tamda kalbimin üzerine
Uzaktan bakınca adının baş harfi ama kanlı bir şekilde
Kırdım bütün sana yazacak kalemleri
Unuttum adına hazırlanan kelamları
Kestim eşle dost la selamları
Bir türlü yıkayamadım gömleğimdeki kanı
Sustum, geçsin senelerde verelim şu emanet canı
Denk gelmez mi insana dünyanın tatlı yanı
Geleceksin diye ümit etmek nasıl bir sanrı
Kırılacak kalemin bu son satırları.
Her şey dağınık artık bozuldu bütün düzen
Artık buruşmayacak sayfalar
Yazamayacak kırılan kalem
Ve parmaklar yaralı, kurumuş, kanlı.
Hangi bahtı kara oksijen suyu pamuğa ilişip de
Düşecek kanayan parmaklarıma
Hangi sargı bezi bir takım kimyasallarla birleşip
Yarama kapanacak, örtecek bir şekilde.
Kim temizleyecek gömleğimde ki kanı
Toprağıma acı vererek büyümeye çalışan ağaç,
Senide kesip kalemime yaprak yapmadan git buradan
Serhat Kaya 2
Tarih : 2010-03-19 19:00:08 | Hit: 1328 | Puan: 0
Copyright © 2007 - ∞ by CemveNuray.Com. Tüm hakları Cem ve Nuray'a aittir.