Çağla üyemiz gönderdi.
Bir bebektim anne kucağında
Ayakta durmayı öğrettiler
Bir çocuktum sokaklar da
Oyun oynamayı sevdirdiler
Bir öğrenciydim sıralar da
Çalışıp başarmayı öğrettiler
Sevgimi verdim hayatın baharın da
Önce sev sonra unut dediler
Bir çiçektim o güzelim dağlar da
Dalımdan acımasızca kopardılar
Bir balıktım uçsuz bucaksız okyanuslar da
Fabrika artıkları ile yok ettiler
Son nefesinde bir hastaydım yatağımda
Gülerek veda etmemi beklediler
Her şeyden önce bir insandım
Kendi çıkarlarına alet ettiler
(İstanbul, 10.06.1994)
Tülay Sustam
Şu konularda daha fazla şiir:
Anne, İstanbul
Tarih : 2010-03-19 18:58:52 | Hit: 1366 | Puan: 0
Copyright © 2007 - ∞ by CemveNuray.Com. Tüm hakları Cem ve Nuray'a aittir.