Küçüğe ağıt V / son

Berrak üyemiz gönderdi.

geldin mi küçüğüm

ölüm kalmış elimde
gördün değil mi
yüzümde işte
öyle sessizce

demiştim

nilüfer kadar
sessiz ağlarım
su içinde
içim içinde
yakışmış mı
ölüm benlerime

ağıdım sanaydı küçüğüm /

öldüm çekip gidişinde
öyle uzun sündü içim
sen gibi
ölümde düşüm benim
sanaydı ağıdım
üzülmüşüm

olaydın
çiğdemler toplayacak
saçlarına renk yapacaktım

köşelerde ağladım
adına şiir denen
ağıtlar yaktım
gelip geçtiler üstümden
aldırmadım
doyamadığım meme kadar yakındın
ben seni sevda sandım

yol ver
sanaydı ağıdım
üzülmüşüm
üşümüşüm

az kaç kenara
uykum geldi gülüm
ölmüşüm

| de ki mevsimlerden sonra bir şey demedim..sonra duydum..memleketten ırak bir yerde..toy kurulmuş
memed küçük gardaşım..aç bebe daha gitmemiş askere..dedi gitme ağabey..yalnız koyma bizi memlekette..
gittim..küçük kadar küçüktüm bende..birden sevdalandım..birden ayrıldım..koyuverdim sonra onla kendimi toprağa
şimdi vişne çalan kanaryalar baş ucumuzda..sevdaysa sevda..toprakta da yakışıyor insana |

senden sonra
bir ateş vardı
yanacaktım
mevsim bırakmadı

büyürüm
kabuklarım bir düşsün...

13.04.2004
 
Zafer Zengin Etnika
 




Şu konularda daha fazla şiir:
Ölüm, Bebek, Şiir





 

Tarih : 2010-03-19 18:58:06 | Hit: 1270 | Puan: 0