Asu üyemiz gönderdi.
Yine bütün sevdalarımdan firar ettim
Yine bir hüzün aldı beni koynuna
Sensiz sokakları yürüdüm durdum
Geceyi kokladım saçların yerine
Karanlık bile beni bağrına basmadı anne.
Yollarıma hep taşlar dizilir
Gözlerimden hep acılar süzülür
Senin sesin yerine beni bu şehir büyütür
Gel de soğuk kaldırımlarda ısıt beni anne.
İnsanlardan kaçıp sana sığınmak için
Koşup dursam da yolları
Hep bir siyaha bulandım
Hep acımasız bakışlarda ezildim
Gör de yağmuruna al beni anne.
Sözlerim görmez olmuş
Gözlerim lal
Ve hikayesi ağır bir roman kahramanı gibi
Sonum bilinmez olmuş anne
Saymadım kaç kez yol oldum
Geçtiler üstümden
Vurdular beni geceyle ay bir vakit anne
Bir ömür boyu hüzün işledim zamanın gergefine
Yüzündeki çizgiler kadar asıldım
Gözündeki yaş kadar kurşuna dizildim
Bir sevdanın bitiminde anne
Kaçıp da kurtulabilseydim keşke kendimden
Kendim bana düşman olmasaydı
Yerim yurdum kucağın olabilseydi anne
Soğuk taşların yerine dizinde uyusaydım geceleri
Ve beslemeseydi beni gecenin zehri
Gelenden geçenden seni sormasaydım anne.
Yağmur olup yağsaydın bana
Kuraklığıma çare olsaydı bakışın
Ağlamasaydım anne
Bir intiharın koynunda bulmasaydım kendimi
Barış Demirel
Tarih : 2010-03-19 18:57:32 | Hit: 1427 | Puan: 0
Copyright © 2007 - ∞ by CemveNuray.Com. Tüm hakları Cem ve Nuray'a aittir.