Yıldız üyemiz gönderdi.
Bir akşam üstü idi beni öldürdüklerinde,
Yaşımda öyle fazla da sayılmazdı,
Yolun yarısına ya beş kala ya da dört.
Paltomun cebinde,
Bir tutam karanfil ve sana yazdığım yarım kalan şiirim,
Geçecekti tutanaklara.
Kalabalık bir sokağın ortasında,
Ekmek fırınına üç metre kala,
Kaldırımın kenarına yüzüstü düşmüştü bedenim.
Son birkaç nefes alıp verdiğimin farkındaydım,
Ne bir film şeridi ne de kanayan yaramda bir acı vardı.
Üzerimden atlayanların topuklarını görüyordum,
Engel oluyordum onlara,
Hayata iken olduğumdan fazla değildi aslında...
Birazdan götüreceklerdi beni,
İlk ve son randevuma bir imama,
Kuşkusuz sitem edecekti bana,
Karanfil ve ekmek kokusuna,
Vücudumda dönen tebeşirin kokusu da eklenmişti.
Zavallı bir mezar kazıcıya iş çıkarmıştım,
Bir tek ondan ve anamdan helallik isterim.
Ah şimdi kim haber verecek anama?
Ne zor ne kötü kadermiş annemden önce ölmek,
Halbuki söz vermiştim ben ona,
Bırakmayacaktım buralarda,
Götürecektim köy mezarlığına...
Bir vasiyetim olmalıydı adetten,
Sana versinler cebimden çıkanları,
Tamamlarsın belki de yarım kalanları,
Sana zahmet bana rahmet.
Açamıyorum gözlerimi artık,
Çok derin bir uykum var çok,
Biliyorum aydınlanmayacak bundan böyle gün.
Akın Kaya
Tarih : 2010-03-19 18:56:34 | Hit: 1254 | Puan: 0
Copyright © 2007 - ∞ by CemveNuray.Com. Tüm hakları Cem ve Nuray'a aittir.