Dicle üyemiz gönderdi.
Saçlarını rüzgarda savuruyordu
Yabayla buğday savurur gibi
Nazik adımlar atıyordu
Kırılacak çöp gibi
Elindede bir çocuk arabası
Görenlere çocuk gezdiriyordu
Saçlarını kulağının arkasına atıyor
Etraftan gelen sesleri duymak için
Arada sırada çocuğun
Eliyle yanağını sıkıyor
Ah canım benim diyordu
Gözleri ise başkalarına canım diyordu
Ardından çocuğun elinden tutuyor
Çocuğu gezdiriyordu definede gibi
Her attığı adım
Bir anlam taşıyordu sır gibi
Ardından çocuğu
Gezdirmiş olacakki
Balkona oturdu
Yine saçlarını savuruyordu
Akşam olmuştu
Gün ağarmıştı
Bizim nazik Komşu güzeli
Sevgili yine bulamamıştı
Bu gidişte daha
Çok gün ağarır senede biter
Sende bu hava varken
Kimse yanına yanaşamaz
Sende kendini beğendikçe
Kimse cesaret edipde sevemez
Kimseyi sevemez o diye
Bende dahil olmak üzere
Sadece nazik komşu kızı
Başkasının hayatından ziyade
Sadece dörtlüklerde kalırsın
Nazik komşu kızı diye
Kadir KAVAK
Kadir Kavak
Şu konularda daha fazla şiir:
Sevgi, Çocuk
Tarih : 2010-03-19 18:54:57 | Hit: 1557 | Puan: 0
Copyright © 2007 - ∞ by CemveNuray.Com. Tüm hakları Cem ve Nuray'a aittir.