Ceyda üyemiz gönderdi.
(bir atıf)
Gökyüzü büyük ve karanlıktı,
Ama onun üzerindeki iki leke!
Onlar daha açık renkteydi ama çok kesif.
Abir Tepeliğinde bir çiçek vardı,
Ya ayçiçeği, ya bir papatya.
Gökyüzü büyük ve karanlıktı,
Sanki toprak renginden bile
Ayçiçeği mi yoksa papatya mıydı,
Sanırım bundan anlayamadım.
Direnmiş o çiçek, sanki bir Sekoya:
Binlere varan ömürlülerden bir koca anıt-ağaç.
Derin bir okyanus vardı
Tepelerin ardına doğru, toprağın yanı başında,
Ama değildi oralarda, ufuk ölçüsünde.
Çünkü, sanırım,
Tepelerin sırtının hemen önü-eşiğindeydi:
Bu gökyüzüyle toprak arasında bir yerde;
Derin bir okyanus vardı,
(Aslında oldukça kolay, anlaşılması)
Derinliğince gizemli:
Çiçek kendini koklayamaz, kollayamaz
Mitoloji onu sarmadıkça
(Bir kadındı, ama hangisi?
Çiçek mi, antik oluşumlar gibi
Anlaşılmak için anlamayı unutan;
Yoksa megapollere açılan,
Bu hava katmanı geçit vermeyen-surları mı?
Başkaca kaleleri saklayan, içindeki
Çiçek pek görünmez,
Ama sır mıdır, değil midir?)
Bin katını fırlatan, kendisinin;
Sır kapağını açtığında, onun sırları!
--
abir adlı can arkadaşın tanıtıma koyduğu küçük fotodan ve tanıtım yazısındaki kadınları okyanusa benzetişi üzerine bir atıf..
Akın Akça
Şu konularda daha fazla şiir:
Çiçek, Deniz
Tarih : 2010-03-19 18:54:44 | Hit: 1398 | Puan: 0
Copyright © 2007 - ∞ by CemveNuray.Com. Tüm hakları Cem ve Nuray'a aittir.