Bir Garip Mektup

Selda üyemiz gönderdi.

Acı verdi bir anda yalnızlık gülleri,
Açınca yüreğimde
Solu verdi sevdamın krizantemi,
Sen giderken yüreğimden
Ağlıyı verdi yıllardır suskun olan çocuk,
Yüreğim kaybolurken
Sızısı vardı sevmeyi kaybetmenin,
Ateşimi gösteremeden yüreğim
Bir garip mektup kaldı,
Sen giderken ansızın.

Bir yudum çayı özledim,
Sessizliğe karşı içmeyi
Özledim sevgiliye sarılmayı,
Ben bunu hiç beceremedim.
İşte gelip çattı bir doğum günü daha,
Ben büyüyorum, büyüdükçe ölüyorum
Ölüyor içimdeki canıma can katan çocuk
Ölüyor saflığım, doğallığım
Ölüyor şehir.

Ben hiç bir zaman tutunamadım bir aşka,
Sevdalandım ama bir başka
Ben yandım, mumlar yanmadı, duru verdi
Öyle boşlukta kalan bir şamdanda
Ben hiç bu kadar sevmedim bir kadını
Dudaklarını, ellerini, gözlerini, ayaklarını
Ben hiç bu kadar boşlukta kalmadım
Irzıma ve namusuma geçerlerken bile
Ben hiç bu kadar ağlamadım

Sorunlu çocukluğum, ateşler ve kadehler kan kırmızı
Kaç gece söndürdüm fenerleri fahişelerin kollarında
Hepsi sana benziyordu, hepsi yalandı, hepsi kahpe
Hiç biri bilmiyordu en sevdiğim beyazdı
Onlar siyah sanıyordu
Ve gülmüyordu hiç biri senin gibi.

Yıllardır satarken eskiciye hatıralarımı
Hatırlamıyordum.
Şimdi sen satarken beni,
Yine hatırlamıyorum
En sevdiğin şair Ahmet Arif mi, Özdemir Asaf mı?
Bir ben ağır geliyordum hayata
Birde kamburum.


Serdar AKÇER,2001 Haziran
 
Serdar Akçer
 




Şu konularda daha fazla şiir:
Doğum Günü, Çocuk, Şehir





 

Tarih : 2010-03-19 18:51:40 | Hit: 1572 | Puan: 0