Sabrettim İşte

üyemiz gönderdi.

İsmini yazıyorum ismimle birlikte
Ve ismini süslüyorum çiçeklerle güllerle
Bir resmin bile yok elimde,
Yok işte gözlerim gözlerinde,
Ne de sözlerim sözlerinde.
2 yıl geçmiş aradan,
Kolay mı sence?

Sabrettim işte!
Belki kavuşurum diye, belki tutarım ellerinden,
Belki bakarım gözlerine yine.
Hiç bırakmayacakmışçasına, bağlansam gözlerine yine.
Bağlandım ya özlemine, ağladım ya hasretine,
Kahroldum ya sensizliğe,
Bittim, tükendim işte.
En son iki yıl önce, doya doya baktım sana
Ve bir daha asla girmedim rüyalarıma,
Hiç uğramadın umutlarıma, merhem olmadın yaralarıma.
Aynaya her baktığımda yıkıldım daha fazla.
Uğramıyorsun rüyalarıma.
Gözden ıraksın tamam ama, gel gir rüyalarıma...
Yürü yol olayım yollarına,
Koş rüzgar olayım saçlarına

Sabrettim işte!
Bir resmin bile yok elimde.
Bir ismin var sadece yüreğimde.
Bir de kabuk bağlamış bir yara.
Adını her duyuşumda
Ve seni her hatırlayışımda kanayan
Kanadıkça büyüyen,
Büyüdükçe kapanmayan bir yara.
Ben bir keşim...
Özlemeye, kahrolmaya, yıkılmaya,
En çok da senin aşkına sevda keşim.
Hiç hatırlamıyorum en son ne zamandı
Gözlerimin önünden geçişin,
Geçip gidişin

Sabrettim işte
Günler geçti umarsızca,
Hesapsız ve insafsızca,
Hiç arkama bakmadım, acı çekmemek için
O günleri hatırladıkça
Dermansız kalmamak için
Ama bir kez daha görsem seni.
Kader gülmez ki bana,
Ama birde gülerde ellerinden tutarsam
O zaman beklerim yeniden seni senelerce
Tamam ağlarım belki, tamam sızlanırım belki
Yine kanar yaram, sonra kabuk bağlar belki
Ama olsun yinede beklerim, yinede severim
Yinede sabrederim

Sabrettim işte!
Sabretmek alnıma yazılmış benim.
Bir de sevmek yazılmış alnıma.
Hiç bakmadım ardıma
Yalan yok ağladım, uyuyamadım aylarca.
Geride onlarca kaybettiğim şey
Ama tek önemli bir şey, mutluluğu kaybettim,
Gülmeyi kaybettim...
Hayatın her anı bir tümsek önümde.
Aşabilirsem dedim,
Eğer aşabilirsem kavuşurum sevdiğime.
Aştım işte, geldim işte,
Karşında dimdik ayaktayım işte.

Sabrettim işte!
Gözlerin gözümün önünde artık,
Sözlerin özlemin önünde artık.
Sabrederim gayrı, ama bir dokunsaydım ellerine.
Buz tutmuş ellerim,
Hava soğuk değil ki niye?
İki kelimeydi boğazımda düğümlenen
Artık söylüyorum
SENİ SEVİYORUM.


Selman Faris KARAKÖSE
(12.03.2001 - İstanbul)
 
Selman Faris Karaköse
 




Şu konularda daha fazla şiir:
İstanbul





 

Tarih : 2010-03-19 18:48:10 | Hit: 1949 | Puan: 0