Mevsimler Üreteceğiz

Derya üyemiz gönderdi.

Denizin üzerine çökmüş
Akşamın alaca karanlığı
Hasretini gideren koca bir aşık gibi
Dudaklarından öpüveriyor denizi
Yanakları kızarmaya başladı deryanın
Ufukta güneş kirpiklerini kapadı
_______________yaktığım on sekiz mum
havanın karardığını anlarcasına
Yanmağa başladı
Hafif esen meltem altında sallanan mum ışığı
Cananımın gözlerindeki mutluluk parıltılarını
Bir anda olsa yakalıyordu
Gözlerimi gözlerinden alamadığım
Kalbini kalbime çivilediğim
Müstesna güzellik
…Sanki dünya güzeli gibi
Karşımda oturuyordu
Gülümsemesi var ya…
Dünyayı bana veriyordu
Ya bakışı?
Beni öldürüyordu…!
Eli ellerime değdiğinde
Yel görmüş yaprak gibi titriyordum
Bu akşam
Yaş gününe on sekiz mum yaktım
Yılarca sönmemesini diliyorum
Düşünüyorum da?
Zeytin renkli simsiyah saçlarım var
Başıma yağacak olan kar
Sessiz ve sedasız olacak
Bihaber kalacağım başımdaki aklardan
Bakışlarına yakalandım ya
Ve gönlümden yaralandım ya
Hem de aşk zıpkınıyla!
Kurtulup da başka bir cihete bakamayacağım
Başka bir iklime de gidemeyeceğim
Tıpkı onun gibi
Birlikte çizdiğimiz o kutsal yörüngede
Nice mevsimler üreteceğiz


Ankara 2 Kasım 2004
 
Bekir Gedikoğlu
 




Şu konularda daha fazla şiir:
Aşk, Ankara, Güneş





 

Tarih : 2010-03-19 18:47:27 | Hit: 1059 | Puan: 0