Seda üyemiz gönderdi.
Kar yağdı dağlarına şehrin bu sabah
Bu sabah çocukluğum geldi aklıma
Ağlamadım bu sabah
Boş boş baktım sadece
Hissizleştim
Ne aşk geldi aklıma bu sabah
Ne zulüm
Şiir kitapları yığıldıkça yığılıyor başucumda
Ders kitapları açılmak istemiyor
Telefon hiç çalmıyor bu sabah
Ben varım dünyada sadece
Ve yanımda yine ben
Ne hasret
Ne ihanet
Ne yalnızlık
Akşamı bekliyorum
Parçalamak için
Bu iğrenç hissizliği
O karlar hiç erimemeli
Çocukluğum hiç silinmemeli hafızamdan
Bir tarafım ağlamalı sürekli
Bir tarafım gülmeli
Boş kalmamalı beynimin hiçbir köşesi
Dişlerimi sıkıp
Ağız dolusu küfretmeliyim duvarlara
Kalbim çarpmalı hızlı hızlı sebepsiz yere
Akşam oluyor
Yalnız gecelerimizde çalan
Şarkılar çalıyor yine odamda
Yalnızlık bile daha güzel
Düşünmeden geçirilecek bir ömürden
Yaşamamaktan her duyguyu derinlemesine
Yaşamaktı düşünmek
Öyleyse daha ölmemiştik
O dağ başlarına yağan kar değildi aslında
Dağ başlarındaki çocukluk hayallerimizdi
Yitip gitmesin istiyorduk o çocukluk düşümüz
Hep çocuk kalalım
Hiç kalkmasın dağ başlarından çocukluğumuz...
Yitmesin hayallerimiz....
10 Kasım 2002
16: 18
Melih Coşkun
Şu konularda daha fazla şiir:
Hasret, Çocuk, İhanet, Şiir
Tarih : 2010-03-19 18:46:03 | Hit: 1421 | Puan: 0
Copyright © 2007 - ∞ by CemveNuray.Com. Tüm hakları Cem ve Nuray'a aittir.