Çiçek üyemiz gönderdi.
Kuşlar gibi sonsuzlukta uçabilmek,
Bütün iyi ve kötülerin üstünde havalanmak..
Kanat çırpmak, meydan okucasına,
Rızkları yanında olmadığı halde...
Yarına endişeleri yok,
Bulursa yerler, her yem tanesine,
Kanat çırparak şükrederler,
Analarından gördüğü gibi yuva kurarlar,
Kayalara, ağaçlara, otlar arasına,
Küçük beyinlerine nakşedilmiş tüm bilgiler.
Baba olduğu halde yavrusu için soğukta...
Sıcakta, sabırla günlerce ayakta beklemek...
Kaç insanımız yapıyor bu fedakârlığı,
Kuş der geçeriz ama çoğu yönü örnek bize,
Bir solucan çeker açken kapana onları,
Hemen atlar oltayı düşünmeden,
Kuş beyinli deriz ama...
Biz atlamıyor muyuz? Kaçımız temkinli acaba...
Bizim beyinde, sorumluluğumuz büyük,
O kuşlara sayısız göz ve tüy rengini vereni...
Hatırlayan kaç kul var alemde?
Bazen düşünüyorumda...
Esas kuş beyinli benim galiba.
03/01/2007
Dursun Yeşil
Tarih : 2010-03-19 18:41:43 | Hit: 1277 | Puan: 0
Copyright © 2007 - ∞ by CemveNuray.Com. Tüm hakları Cem ve Nuray'a aittir.