Son-Bahar

Menekşe üyemiz gönderdi.

Yollar ıslanmış yine bu sabah
Tan daha yeni yeni atmakta;
Kuşlar uçmuyor artık her sabah
Kızıllaşan bulutlar altında...

Evler içitiği kini kusmakta,
Alevler püskürmekte semaya;
Yürekler taş kesilmiş susmakta,
Gökyüzü de küs âsi dünyaya...

Bir melodi yayılır etrafa
Kaldırımların yaşlı sırtından,
Esrarlı birşeyler var uzakta
Görmeye feri yetmez gözlerin...

İnsanların yüzleri hep asık
Tebessümler donmuş dudaklarda;
Yayalar tümden telaşa katık
Bir curcuna akış... bir kargaşa...

Güneş yorulmuş solar bu akşam,
Tül karanlık avuçlar toprağı;
Yine bir hüzün yağar bu akşam,
Kayan yıldızlar süsler semayı...

Şimdi kaldırımlarda kimse yok
Açılmış tüm zifiri zindanlar;
Ne oldu güneşlere soran yok
Kapanmış nur çatılı saraylar...

Yine tek başımayım bu gece
Kabuslar sarmış dört bir yanımı;
'Geleceğim' dilimde üç hece
Aşındırdım asırlık taşları...

Kaçabilmek istedim sonsuza
Takıldı ayağım engellere...
Kör gözlerimle daldım boşluğa
Ürperdim... titredim... birdenbire! ...

(Düzce,1993)
 
Hakan Pomakoğlu
 




Şu konularda daha fazla şiir:
Hüzün, Güneş





 

Tarih : 2010-03-19 18:37:06 | Hit: 1712 | Puan: 0