Ben Sen O

Işıl üyemiz gönderdi.

Ben sen ve o, ben bir hiçim asıl o!
Sen öğret bana onu ve onu başıma ko!
Sen en büyük elçisin, âlemlere tercüman,
Ve onun resulüsün, tek ilahım benim o!

Onu bana tanıtan, külli bürhan üç adet,
Biri kelam-ı kadim, biride şu kâinat.
Üçüncüsü son nebi, âlemlere andelib,
Sensin o eşsiz bülbül, bana sen onu anlat!

Bin bir dille söylersin, tıpkı bülbül misali,
Sen konuşsan o susar, lal olur onun kali.
Buna delil cevşendir, yok naziri cihanda,
Esma ile niyazın, her tür niyazdan âli.

Onun dili kurandır, ders ver bana sen onu!
Halinde vuzuh bulmuş, gerçi onda her konu.
Halin kalin bir tefsir, başka söze hacet yok,
O bürhana bir mirat, seni kılmış o sani.

Devrimciler devirdi, dillerimi kökünden,
Evrimciler çevirdi, hallerimi hakından,
Çok perişan halimiz, asır mariz biz alil,
O mübarek feminle, bir nefes et yakından!

Ümmet zillet içinde, mahrum yaşar sünnetten,
Bir zerre amel ile dem vurulur cennetten.
Kutlamalar yapılır, ezgi ile saz ile
Şer’i garra küsufta, sinyal gelir cinnetten.

Ekser miş miş peşinde, hak hakikat perdeli,
Bir keşmekeş yaşanır, kim delidir kim veli?
Âlim arif babında, yaşıyoruz kıtlıklar,
Nice mürşit postlular yalnız nüfusta veli.

Halk şaşırmış rotayı, hava sisli yol mebzul,
İblis rehber rolünde, yol şaşırır nice kul.
Her köşede tuzaklar, hedef uzak yar kırgın,
Tarif etmez vuslatı, nakıs kasır çok ekol.

Sen demiştin ey nebi” bed bir asır gelecek”,
”Ümmetim bozulacak, böyle böyle olacak”.
Biz ordayız ey resul, deccalların asrında,
Varamazsak vuslata, hal-i ümmet ne olacak?

Sen bilirsin yârimi, o seninde yârindir,
En çok sana yakındır, daima mukarindir.
Bana diyor kimisi; ”kelamını kısa tut!
Demek ki o yârime, bendende mukarindir.

Bin bir ismi var onun, bir lahzada sayamam,
Saysam bile esmayı, lezzetine doyamam.
Bahis ondan olunca, unuturum ben beni,
Bu doyumsuz sohbeti,” bitirelim” diyemem!

Beni bana koymada, al burakla ona ko!
Gerçi bana çok yakın, can içinde candır o,
Bir sen bir o ve kitap, yârim yaranım benim,
Vermen beni dünyaya, tüm dünyayı yâda ko!

Bırak beni sen bensiz, fakat koyma hiç sensiz!
Sensiz kalırsam şayet, oluyorum çok densiz.
Sen o ve yüce kitap, bırakmayın nefsime!
Kul olarak öleyim, ölsem bile kefensiz.
 
Cihat Şahin
 






 

Tarih : 2010-03-19 18:33:08 | Hit: 2352 | Puan: 0