Aşk Satrancı

Betül üyemiz gönderdi.

Sürülmüşüm yatağıma,
Kırpışıp, coşuyor aymazlığım.
Ve yine,
Ve bu gecede,
Nem varsa seni özlüyor.
Bıraktığın anlardan başlıyorum seni solumaya,
Goncalar açılıp, gül olduğunda dudaklarımda,
Okulu kıran çocuklar gibi,
arsızın oluyorum yine.
İç kanamalar yaşarken içimdeki coşku,
“ya giyinmeli o manda gönünü,
ya da alıp başını gitmeli buralardan diyorum.”
Prangalar tek elimize vurulmamışki!
Bin kere lanet olsun!
Beynimiz de esaretin kölesi, Kaçamıyorum...
Kavrulmuş bir gecenin çiğil soluğu elimde,
Geçmişin sokaklarını tırmanmaya başlıyor aylaklığım.
Yamaçlarımda esaret telvesi,
Ağzımda çalıntı badem ezmesi,
İnce bir kıvrıma sapıyor arsızlığım.
Düpedüz ruhum parçalanıyor.
Sızılar dolarken tenime,
Bir güvercin su içiyor dudaklarından, birde ben!
Sağımızda koskoca bir ağaç,
Soluma dönüyorum serçelerin korkusu.
Kaldırımlar kaldıramıyor ağırlığımı.
Mat olmaya niyetim, gözlerimi açmaya ise hiç cesaretim yok.
Dudaklarımda güneş,
Tenimde sevda,
Alnımda ter,
Genişlerken genişletip, kışkırtıyorum ateşi.
Düşüyorken ellerine,
Saklıyorum seni sonraki düşlere...

11-07-2002
 
Sema Gülser Keser
 




Şu konularda daha fazla şiir:
Çocuk, Güneş, Sevinç





 

Tarih : 2010-03-19 12:31:49 | Hit: 1784 | Puan: 0