Sözlerin Köprüsündeydim

Arzu üyemiz gönderdi.

Eridim sorgu köprüsünde. Suyum karıştı suyuna,
teknesi hazır, dümeni nazar. Bekçisi görünmedi
gözüme, alındım sözlü köşküne, birçok levha
dikilmişti karşıma.

I
Dolaştım çiçek ile, çoğaldım çocuk ile, bağlaştım
kadın ile; yüzüm yüzünleydi, bakabildin mi bizce
dönen evrene çok göz ile?

II
Yürek çürüklüğü bağrımızda barınmaz, zamanla
görülürse eğer; uyar, eleştir, merhemi sensin,
iyileştir.

III
İnanç mı; ne olursan ol, kim olursan ol, inancından
âşık olana özlü davran; o sendeki yüceliktir.

IV
İnsandaki insanın ışıldadığı, derisinin küçüldüğü
bir yere mi kondu cismim, deme; cismin nefesi
pahalı servettir.

V
Sözü ile özü bir olmayanı ne mi yapacaksın, dinlersen,
yoluna devam edersin.

VI
Kıyıcıdan, haksızdan, yalancıdan, ikiyüzlüden, kara
çalıcıdan korkma; al tedbirini, uzak dur.

VII
Bazı şeyler vardır ki kurulu okulları yoktur, hayat
öğretir onları; testisini doldurabilene aşk olsun!

VIII
Aslına hor bakan, üstüne de hordur, farkı; duruşun
içindeki farkındadır.

IX
Her ağaç, köküyle ormanda bulunur. Kökü üzerinde
yetişip kardeşleşemeyen kırılmaktan, güdülmekten
kurtulamaz.

X
İş mi, işve mi; çalışmayan sevilmez, kazanmayan
sayılmaz.

XI
Yokluk, yoksunluk, yoksulluk; bir afettense çekilir,
başka türlüsü: bilinir/bilinmez çiledir, katlanır.

XII
Levhaların sonuncusu muydu karanlıktan aydınlığa
gülen: Gecem sorar, gündüzüm sorar, mezar taşında
neyi okuyacağız? Doldum…duruldum…ayaklandım
ve dedim ki: Hak, öyle ağır bir yüktür ki altında
ezilmediğim için burada değilim.


Tartıya Kalan Düşler
 
Abdullah Karabağ
 




Şu konularda daha fazla şiir:
Kadın, Çocuk





 

Tarih : 2010-06-01 08:38:35 | Hit: 3601 | Puan: 0