Sayım Zamanlarında Adamdım...

Melis üyemiz gönderdi.

Erkek değilim,
Kadın da değilim,
Hürriyetsizim yaşam kafesinde,
Kimliği yok dudaklarımın,
Yaşadığımı hissederim volta zamanı,
Adamdan sayıldığımı,sayım zamanı
fısıldar ironik kalemler...

Baba da değilim, öğrenci de...
Aşk, masal kitaplarında,
Güneşsizim,
Şiirlerim mehtapsız,
Mahpusum ben...

Trafik işaretlerini unuttum,
Kravatım,arabam, telefonum yok.
Kafede gol diye bağıran kalabalıkları özledim,
Akşam üstleri eve dönüşleri,
Kızıma masal anlatmayı,
Sevgilimin gülümseyen sesini,
Oğlumun ergence sitemlerini,
Bakkaldan sigara almayı,
Yani özgür olmayı özledim...

Hafta sonları loto oynayıp,
Bir sabah trilyoner uyanma hayallerimi,
Günbatımını izlemeyi,
Antalya havaalanında sevgilimi karşılamayı,
Kapımın zil sesini,
Tarkan'ın annesinin kuaförü bizim mahallede
oturuyor muhabetlerini bile özledim.

Bu lanet duvarlardan kurtulup,
Güneşle sansürsüz kucaklaşırsam;
Hataylı Mehmet için Gümüşük'te balık,
Müebbet Selçuk için kaymaklı ekmek
tatlısı yiyeceğim.

Ilgaz'ın bir dağ evinde kızıma
masal anlatacağım,
Hala bekliyorsa beni,
sevgilimle balayına çıkacağım.
Şiir yazacağım Yalıkavak'ta,
Adana'da,Büyükada'da...
Dahası,
Sabah akşam sayılmadan yaşayacağım...

26 0cak 2008
 
İbrahim Eroğlu
 






 

Tarih : 2010-05-31 20:59:07 | Hit: 3086 | Puan: 0