Ozden üyemiz gönderdi.
Gidişin kor ateş oldu yüreğimde
Şimdi dünyada bir tek ben varım yapayalnız
Boşlukta uçuyorum uçsuz bucaksız evrende
Dünya küçücük, avuçlarımın içinde
Oysa şu oda nekadar büyük ve ıssız
Her şey devleşiyor gözlerimde
Eşyalar boş gözlerle bakıyorlar bana
Duvarlar sağır olmuş, duymuyorlar çığlıklarımı
Işıklar kör, aydınlatmıyor yüreğimi
Herşey suskun, herşey yabancı
Hiçbir şey, hiç kimse avutamıyor beni.
Oysa..
Herkes senden söz etmeliydi bana
Bu eşyalar, bu duvarlar,
Bu gök yüzü, bu yıldızlar
Sana benzemeliydi herşey
Bıkmadan usanmadan
Dile gelmeliydi tüm sevdalar.
Yokluğun kor ateş oldu yüreğimde
Hasretin çığ gibi büyüyor içimde gün begün
Dağlar eridi, fırtınalar koptu haykırışlarımdan
Yıldızlar bir bir döküldü avuçlarıma
Denizler taştı gözyaşlarımdan
Böyle gidilirmiydi be gülüm,
Böyle gidilirmiydi
Ardına bakmadan.
Erol Güldiken
Tarih : 2010-05-31 20:54:56 | Hit: 1996 | Puan: 0
Copyright © 2007 - ∞ by CemveNuray.Com. Tüm hakları Cem ve Nuray'a aittir.