Yokluğunu Beyanımdır

Sema üyemiz gönderdi.

Bir martı düşüyor pencereme
Dudaklarında tuzu ümit deryasının
Bir martı
Sevdayı omuzlamış,
hasreti omuzlamış naif bedenine
Denizler kadar dalgalı, göller kadar durgun
Sarhoşluğuyla uçuyor aşkın dip dalgalarının
Küçücük kalbinde heyecanı senden bir şeyler anlatmanın
Bir martı düşüyor pencereme
Bir martı
Kederli hüzünlü yorgun...

Her şafak ağzımın içini paramparça ediyor hüznüm
Anlatamadığım söyleyemediğim bir yumruk
Kan tükürtüyor gecelerime
Her şafak tanla beraber ağarıyorum
Ümitlerimin, tutkularımın tam ortasında bir kurşun
Hani en zor yolları yürüyen
en acı meyvaları yiyen yüreğim
Güçsüz kalıyor,
takatsiz, halsiz kalıyor
Her şafak avurtlarımda bir avuç hüzün
Yüreciğimde bir darbe
Anlatamadığım bir vurgun...


Neden bütün çiçeklerde hüznümün sarısı
Neden suskun karanfiller
Neden bir bıçak gibi sırtımda hançeri zamanın
Neden unutuluyor sevincim şarkılarda
Neden kayıtlarında yok vuslatın adım
Neden yalnızlığım kök salıyor
çorak topraklarında ayrılığın...
Neden bütün çiçeklerde hüznümün sarısı
Neden bütün çiçekler solgun...


İçimde bir karaltı
büyüyor adım adım
Koyu karanlık elbiseleriyle boy veriyor usuma
Sonra alev alev bir ateş topu oluyor...
Ne yapsam kurtulamıyorum
gölgesinde yanmaktan
Ne yapsam boşa çıkıyor
Kalabalık bir yağmur
saçlarını ıslatıyor acımasızca
seni delice sevmelerimin...
Künyesi sensizlik bağrımı delen okun...
İçimde bir karaltı çığlık çığlık büyüyor
İçimde bir karaltı
Senin yokluğun...
 
Mustafa Hatipler
 




Şu konularda daha fazla şiir:
Umut, Hüzün, Yağmur, Çiçek





 

Tarih : 2010-05-31 20:54:56 | Hit: 2071 | Puan: 0