Hayatın Gör Dediği 4

Sıla üyemiz gönderdi.

Günler bulutlu geçer, isteksiz ve umutsuz geçer,
Sessizliğe bürünür içlerde ki acı çığlıklar.
Asırlık çınarlar nedendir hayatlarından bezer,
Sormasan da anlatır yüzlerindeki kırışıklar.

Her köşede sessizce bir tarih kitabı oturur,
Gözler hep uzaklara,sılaya dalar pencereden.
Yürekteki yangın gözlerde ki pınarı kurutur,
Bu ızdırab bu bekleyiş bu serzeniş sence neden.

Sadece görev gibi bayramlarda mı hatırlanmak,
Kelimelerle süslenilmiş bir hediye paketi.
Hakları değil miydi bekleyenlerin kahırlanmak,
Bağrına basardı olsaydı sevginin bir maketi.

Ap ayrı hayatların aynı kaderli insanları,
Biri astsubay, diğeri emekli bir gazeteci.
Biri evin hanımı, diğerinin vardı hanları,
Biri tiyatrocu, diğeri mahallede kahveci.

Burada zaman böyle ağır geçer, durmuşcasına,
Saatler ayı, aylar seneyi, seneler yüzyılı.
Yelkovan akrebini kovalamaz susmuşcasına,
Ömrünün kalan kısmı huzur evinde hüzün yılı.

Atalarımız değilmiydi ki dünyayı titreten,
Dede baba oğul yaşamıştık üç nesil beraber.
Modern aile mi yaşlılarımızı tecrit eden,
Oysa mutlulukta gelmemişti onlardan bihaber.
 
Veysel Gülmez
 






 

Tarih : 2010-05-31 20:53:50 | Hit: 2501 | Puan: 0