Umay üyemiz gönderdi.
toprağın çocuğu
pantolonu güneşten 
gömleği yağmur
ikisinin gülümseyişinden
bahara oturur....
 
 
toprağın çocuğu
göğsünde açan kurşun
sırtında işkence soluğu,
mavi cepli gözleri 
göğün ezgisinden demli,
soğan kokulu ceketi
baharın üzerinden giyindi...
 
toprağın çocuğu 
su içtin bulut oldun
yağdın sokaklara doldun
ağaç oldun başak oldun 
can oldun aşk oldun
meydanlara doldun
aça ekmek oldun,
 
 
kuruttular umutlarını
gölgeni yaktılar
attılar toprağa
tohum oldun
özgürlüğe..ekmeğe
ağaç oldun
çöllere-palo
 
Palo Keko
 
  
Şu konularda daha fazla şiir:  
Yağmur
 
 
Tarih : 2010-05-28 16:47:08 | Hit: 2077 | Puan: 0
Copyright © 2007 - ∞ by CemveNuray.Com. Tüm hakları Cem ve Nuray'a aittir.